"Pascal Brutal, de übermacho uit de nabije toekomst, is terug. Volgens het satirisch vernuft van tekenaar Riad Sattouf staat ons binnenkort een ultraliberale maatschappij te wachten, een sociologische jungle waarin alleen echte mannen als Pascal Brutal het redden: een bonk van een kerel, viriel tot op het bot en voorzien van bling, baskets en een perfect getrimd ringbaardje.
Sterker dan de rest biedt opnieuw een collectie kortverhalen die met een vlijmscherp scalpel doorheen de maatschappelijke trends van vandaag snijden. Je leert onder meer alles over de geboorte van Pascal, je brengt een dag door in zijn hoofd (schitterende parodie op de bejubelde strip In mijn ogen van Bastien Vivès) en verder is het ongebreideld smullen van de stekeligste humor die in het stripaanbod van vandaag te vinden is. De vertaler heeft veel werk gestoken in het vervlaamsen van de massa's Franse knipoogjes. Soms geeft dat bizarre resultaten (een gehoofddoekte, koningsgezinde moslima die Marie-Rose Morel heet, nou ja), maar wellicht was het ofwel dat, ofwel een hoop Franse namen en verwijzingen die de gemiddelde Vlaamse lezer toch niets zouden zeggen."
(HDP)
www.guido.be
donderdag 4 november 2010
donderdag 1 juli 2010
Recensie Boboland 2
"Nadat ze in het eerste deel de Parijse bobo's (bourgeois-bohémiens, zeg maar loftsocialisten) in hun hemd hadden gezet, trekt het lichtjes geniale Franse stripduo Dupuy & Berberian de grenzen van Boboland open.
Global Boboland is een stuk scherper en cynischer geworden dan Welkom in Boboland. De internationale crisis heeft de auteurs geïnspireerd tot keiharde, donkere satire over de ranzige kantjes van de globalisering. Of waren er ook andere kantjes? Op grafisch vlak boort het duo bovendien ook nieuwe gronden aan. Hun elegante tekenwerk, dat in 'Meneer Johan' nog neerkwam op een zwierige neo-atoomstijl, wordt steeds verder uitgepuurd, tot alleen de zuivere essentie overblijft. Dat gebeurt trouwens zonder dat de leesbaarheid in het gedrang komt. Let maar eens op de virtuoze manier waarop ze met vijf abstracte lijnen de onmiskenbare skyline van om het even welke wereldstad op papier kunnen toveren. We zijn benieuwd waar dit ooit gaat eindigen: in het ultieme stripminimalisme?"
(HDP)
www.guido.be
Global Boboland is een stuk scherper en cynischer geworden dan Welkom in Boboland. De internationale crisis heeft de auteurs geïnspireerd tot keiharde, donkere satire over de ranzige kantjes van de globalisering. Of waren er ook andere kantjes? Op grafisch vlak boort het duo bovendien ook nieuwe gronden aan. Hun elegante tekenwerk, dat in 'Meneer Johan' nog neerkwam op een zwierige neo-atoomstijl, wordt steeds verder uitgepuurd, tot alleen de zuivere essentie overblijft. Dat gebeurt trouwens zonder dat de leesbaarheid in het gedrang komt. Let maar eens op de virtuoze manier waarop ze met vijf abstracte lijnen de onmiskenbare skyline van om het even welke wereldstad op papier kunnen toveren. We zijn benieuwd waar dit ooit gaat eindigen: in het ultieme stripminimalisme?"
(HDP)
www.guido.be
Abonneren op:
Posts (Atom)