"Pascal Brutal, de übermacho uit de nabije toekomst, is terug. Volgens het satirisch vernuft van tekenaar Riad Sattouf staat ons binnenkort een ultraliberale maatschappij te wachten, een sociologische jungle waarin alleen echte mannen als Pascal Brutal het redden: een bonk van een kerel, viriel tot op het bot en voorzien van bling, baskets en een perfect getrimd ringbaardje.
Sterker dan de rest biedt opnieuw een collectie kortverhalen die met een vlijmscherp scalpel doorheen de maatschappelijke trends van vandaag snijden. Je leert onder meer alles over de geboorte van Pascal, je brengt een dag door in zijn hoofd (schitterende parodie op de bejubelde strip In mijn ogen van Bastien Vivès) en verder is het ongebreideld smullen van de stekeligste humor die in het stripaanbod van vandaag te vinden is. De vertaler heeft veel werk gestoken in het vervlaamsen van de massa's Franse knipoogjes. Soms geeft dat bizarre resultaten (een gehoofddoekte, koningsgezinde moslima die Marie-Rose Morel heet, nou ja), maar wellicht was het ofwel dat, ofwel een hoop Franse namen en verwijzingen die de gemiddelde Vlaamse lezer toch niets zouden zeggen."
(HDP)
www.guido.be
Glad IJs
donderdag 4 november 2010
donderdag 1 juli 2010
Recensie Boboland 2
"Nadat ze in het eerste deel de Parijse bobo's (bourgeois-bohémiens, zeg maar loftsocialisten) in hun hemd hadden gezet, trekt het lichtjes geniale Franse stripduo Dupuy & Berberian de grenzen van Boboland open.
Global Boboland is een stuk scherper en cynischer geworden dan Welkom in Boboland. De internationale crisis heeft de auteurs geïnspireerd tot keiharde, donkere satire over de ranzige kantjes van de globalisering. Of waren er ook andere kantjes? Op grafisch vlak boort het duo bovendien ook nieuwe gronden aan. Hun elegante tekenwerk, dat in 'Meneer Johan' nog neerkwam op een zwierige neo-atoomstijl, wordt steeds verder uitgepuurd, tot alleen de zuivere essentie overblijft. Dat gebeurt trouwens zonder dat de leesbaarheid in het gedrang komt. Let maar eens op de virtuoze manier waarop ze met vijf abstracte lijnen de onmiskenbare skyline van om het even welke wereldstad op papier kunnen toveren. We zijn benieuwd waar dit ooit gaat eindigen: in het ultieme stripminimalisme?"
(HDP)
www.guido.be
Global Boboland is een stuk scherper en cynischer geworden dan Welkom in Boboland. De internationale crisis heeft de auteurs geïnspireerd tot keiharde, donkere satire over de ranzige kantjes van de globalisering. Of waren er ook andere kantjes? Op grafisch vlak boort het duo bovendien ook nieuwe gronden aan. Hun elegante tekenwerk, dat in 'Meneer Johan' nog neerkwam op een zwierige neo-atoomstijl, wordt steeds verder uitgepuurd, tot alleen de zuivere essentie overblijft. Dat gebeurt trouwens zonder dat de leesbaarheid in het gedrang komt. Let maar eens op de virtuoze manier waarop ze met vijf abstracte lijnen de onmiskenbare skyline van om het even welke wereldstad op papier kunnen toveren. We zijn benieuwd waar dit ooit gaat eindigen: in het ultieme stripminimalisme?"
(HDP)
www.guido.be
dinsdag 15 december 2009
Recensie Vunzige Va
"Een Gotlib in het Nederlands, dat was zeer, zéér lang geleden. Niet dat Vunzige Va een nieuwe strip zou zijn, want het album verscheen in de jaren tachtig van de vorige eeuw al in Nederlandse vertaling onder de titel Koos Voos.
Vunzige Va, Koos Voos of Pervers Pépère, het doet er niet toe. Wat telt is dat er eindelijk weer eens een portie (on)gezond absurdisme van Gotlib in de etalages van de Vlaamse stripwinkels opduikt. Want wees gerust: Vunzige Va is Gotlib op het toppunt van z'n kunnen. De veelal tekstloze grappen over een ouwe viezerik die graag practical jokes uithaalt, zijn om je te bescheuren. Gotlib werd vaak geïmiteerd, maar nooit geëvenaard. Hij was en is de grootmeester van de absurde humorstrip. De grappen van Vunzige Va tekende hij om zijn eigen stripblad Fluide Glacial (dat dertig jaar later nog steeds wekelijks verschijnt) mee te helpen lanceren. Zijn meticuleuze tekenstijl en heerlijk scatologische over-over-over-the-tophumor doen het vandaag nog altijd. Mis dit album niet, anders riskeer je weer vijfentwintig jaar te moeten wachten."
(HDP)
www.guido.be
Vunzige Va, Koos Voos of Pervers Pépère, het doet er niet toe. Wat telt is dat er eindelijk weer eens een portie (on)gezond absurdisme van Gotlib in de etalages van de Vlaamse stripwinkels opduikt. Want wees gerust: Vunzige Va is Gotlib op het toppunt van z'n kunnen. De veelal tekstloze grappen over een ouwe viezerik die graag practical jokes uithaalt, zijn om je te bescheuren. Gotlib werd vaak geïmiteerd, maar nooit geëvenaard. Hij was en is de grootmeester van de absurde humorstrip. De grappen van Vunzige Va tekende hij om zijn eigen stripblad Fluide Glacial (dat dertig jaar later nog steeds wekelijks verschijnt) mee te helpen lanceren. Zijn meticuleuze tekenstijl en heerlijk scatologische over-over-over-the-tophumor doen het vandaag nog altijd. Mis dit album niet, anders riskeer je weer vijfentwintig jaar te moeten wachten."
(HDP)
www.guido.be
donderdag 26 november 2009
Recensie Van nature uit 1
"De Franse tekenaar Jean-Christophe Chauzy zal niet weten wat 'm overkomt: maar liefst twee van z'n albums worden op hetzelfde moment op de Nederlandstalige stripmarkt gegooid (zie ook De gitaar van Bo Diddley).
Misschien lezen we daar binnenkort wel over in een nieuw deel van 'Van nature uit', de reeks waarin Chauzy grappige autobiografische kortstrips tekent waarin hij zichzelf stevig te kakken zet. De scenario's zijn van Chauzy zelf, maar ook Lindingre (van Tine bij de Walen) en de Zwitserse 'Titeuf'-tekenaar Zep hebben tekstbijdragen geleverd. De verhaaltjes variëren van mild grappig tot echt wel geestig en geven aan dat striptekenaars over het algemeen hun bescheiden plaats op de ladder van de maatschappelijke roem zelf ook wel beseffen. Chauzy's tekenwerk is een lust voor het oog. Zijn rubberen figuurtjes blijven realistisch genoeg om als lezer in te geloven, maar worden anderzijds zo flexibel en karikaturaal als nodig om de silliness van bepaalde scènes kracht bij te zetten. Elke dag tegenslag is een aardig album."
(HDP)
www.guido.be
Misschien lezen we daar binnenkort wel over in een nieuw deel van 'Van nature uit', de reeks waarin Chauzy grappige autobiografische kortstrips tekent waarin hij zichzelf stevig te kakken zet. De scenario's zijn van Chauzy zelf, maar ook Lindingre (van Tine bij de Walen) en de Zwitserse 'Titeuf'-tekenaar Zep hebben tekstbijdragen geleverd. De verhaaltjes variëren van mild grappig tot echt wel geestig en geven aan dat striptekenaars over het algemeen hun bescheiden plaats op de ladder van de maatschappelijke roem zelf ook wel beseffen. Chauzy's tekenwerk is een lust voor het oog. Zijn rubberen figuurtjes blijven realistisch genoeg om als lezer in te geloven, maar worden anderzijds zo flexibel en karikaturaal als nodig om de silliness van bepaalde scènes kracht bij te zetten. Elke dag tegenslag is een aardig album."
(HDP)
www.guido.be
donderdag 5 november 2009
Recensie Blotch 1
"Laten we er geen doekjes om winden: het gros van wat er gebeurt in het Franse stripwereldje heeft hier nauwelijks impact. Of had jij al gehoord van Blutch, de Franse tekenaar die dit jaar nochtans de Grote Prijs van Angoulême won, zowat de hoogste striponderscheiding die er bestaat?
Blutch is het pseudoniem voor Christian Hincker, een zeer productieve 42-jarige tekenaar die als we het ons goed herinneren welgeteld één van zijn albums in het Nederlands vertaald heeft gezien: het uitstekende Rapido Moderna uit 2002. Nu komt daar dus 'Blotch' bij, een reeks korte verhalen in onstuimig zwart-wit over een racistische en seksistische Parijse krantencartoonist uit de jaren dertig die vol misprijzen de geboorte van het Frans-Belgische stripverhaal aanschouwt. Grafisch is dit een opmerkelijk album, want Blutch is een van de krachtigste tekenaars die er rondlopen. Zijn dikke zwarte lijnen doen de pagina's kolken en swingen. Maar de verhaaltjes? Ach, wie dit soort drammerig insidergezwets grappig vindt, is een stripsnob van de ergste soort. En geloof ons, die luitjes bestáán."
(HDP)
www.guido.be
Blutch is het pseudoniem voor Christian Hincker, een zeer productieve 42-jarige tekenaar die als we het ons goed herinneren welgeteld één van zijn albums in het Nederlands vertaald heeft gezien: het uitstekende Rapido Moderna uit 2002. Nu komt daar dus 'Blotch' bij, een reeks korte verhalen in onstuimig zwart-wit over een racistische en seksistische Parijse krantencartoonist uit de jaren dertig die vol misprijzen de geboorte van het Frans-Belgische stripverhaal aanschouwt. Grafisch is dit een opmerkelijk album, want Blutch is een van de krachtigste tekenaars die er rondlopen. Zijn dikke zwarte lijnen doen de pagina's kolken en swingen. Maar de verhaaltjes? Ach, wie dit soort drammerig insidergezwets grappig vindt, is een stripsnob van de ergste soort. En geloof ons, die luitjes bestáán."
(HDP)
www.guido.be
donderdag 16 juli 2009
Recensie Pascal Brutal 1
"Ga alvast in een deuk liggen, want de grappigste strip van het jaar is van de persen gerold. Pascal Brutal - Man van de toekomst is onnavolgbaar grappige sociologische comedy van Riad Sattouf, een 31-jarige Fransman van Arabische afkomst die dit jaar nog potten brak in de Franstalige bioscopen met zijn debuutfilm Les Beaux Gosses.
Sattouf is een vlijmscherpe satiricus en een geweldige observator, en hij weet zijn unieke kijk op de condition humaine buitengewoon raak op strippapier te zetten. 'Pascal Brutal' is tot dusver zijn meest geslaagde creatie. De avonturen van de viriele bruut annex überjohnny met het ringbaardje, het zilveren armbandje en de basketsloefkes aan zijn olifantenpoten, zijn waarlijk om je te bescheuren. In het universum van Sattouf is een ultraliberale regering aan de macht gekomen (de vertaler heeft daarvan gemaakt: "We bevinden ons in een nabije toekomst wanneer Geert Wilders president is van de Benelanden") en waadt Pascal immer zelfzeker kniehoog door een stinkende poel vol racistische vooroordelen, gewelddadige voorstadsproblematiek en erotisch machismo. Maatschappijkritiek op zijn allergrappigst, en nog heerlijk naïef getekend ook."
(HDP)
www.guido.be
Sattouf is een vlijmscherpe satiricus en een geweldige observator, en hij weet zijn unieke kijk op de condition humaine buitengewoon raak op strippapier te zetten. 'Pascal Brutal' is tot dusver zijn meest geslaagde creatie. De avonturen van de viriele bruut annex überjohnny met het ringbaardje, het zilveren armbandje en de basketsloefkes aan zijn olifantenpoten, zijn waarlijk om je te bescheuren. In het universum van Sattouf is een ultraliberale regering aan de macht gekomen (de vertaler heeft daarvan gemaakt: "We bevinden ons in een nabije toekomst wanneer Geert Wilders president is van de Benelanden") en waadt Pascal immer zelfzeker kniehoog door een stinkende poel vol racistische vooroordelen, gewelddadige voorstadsproblematiek en erotisch machismo. Maatschappijkritiek op zijn allergrappigst, en nog heerlijk naïef getekend ook."
(HDP)
www.guido.be
donderdag 18 juni 2009
Recensie Magere Hein 3
"Omdat hij zo fabelachtig knap kan tekenen, en daarvoor ook gewild is bij topscenaristen, wordt wel eens vergeten dat François Boucq in de eerste plaats een humorist is. Bij Glad IJs wordt nu zijn 'Magere Hein en Lao-Tse'-reeks voortgezet: cynisch-existentialistische grollen waarin Pietje-de-dood himself en zijn op hoge hakken waggelende huisvarken Lao-Tse brandhout maken van de condition humaine.
Dat is niet altijd even hilarisch, maar wel immer uniek: het sarcasme van Boucq heeft randjes en stekels die je bij niemand anders vindt. Toch is hij volgens ons in de loop der jaren minder kritisch op zichzelf geworden, en dat is jammer. 'Magere Hein en Lao-Tse' is goed, maar wie met Boucq nog door de surrealistische Binnenlanden van het Alledaagse heeft gedwaald - zijn allerbeste verzameling humoristische kortstrips - zal na het dichtklappen van www.de-dood.com toch enige heimwee voelen naar de ongebreidelde ideeënrijkdom die hij toen op papier zette. Hij is goed, maar hij kan beter."
(HDP)
www.guido.be
Dat is niet altijd even hilarisch, maar wel immer uniek: het sarcasme van Boucq heeft randjes en stekels die je bij niemand anders vindt. Toch is hij volgens ons in de loop der jaren minder kritisch op zichzelf geworden, en dat is jammer. 'Magere Hein en Lao-Tse' is goed, maar wie met Boucq nog door de surrealistische Binnenlanden van het Alledaagse heeft gedwaald - zijn allerbeste verzameling humoristische kortstrips - zal na het dichtklappen van www.de-dood.com toch enige heimwee voelen naar de ongebreidelde ideeënrijkdom die hij toen op papier zette. Hij is goed, maar hij kan beter."
(HDP)
www.guido.be
Abonneren op:
Posts (Atom)