Recensie Boboland 1

"Aan het hoofd van het legendarische Franse stripblad Fluide Glacial staat al een tijdje een Brusseleir, de sympathieke Thierry Tinlot. Die weet tenminste dat bij ons niet alleen Frans wordt gesproken, zodat we nu eindelijk een aantal van die schitterende humorstrips die Fluide Glacial uitgeeft in Nederlandse vertaling kunnen kopen.
Absolute uitschieter bij de eerste lichting 'Glad IJs'-albums is Welkom in Boboland , een onweerstaanbare verzameling buitengewoon rake observaties van het moderne stadsleven. De Siamese striptweeling Dupuy & Berberian (van 'Meneer Johan') is in geen jaren meer zo messcherp en grappig tegelijk geweest. Ze doorprikken het artificiële wereldje van de 21ste-eeuwse Parijzenaars met zoveel bravoure, accuratesse en flair dat je dit album als een soort bijbel van de hedendaagse grootstedelijke kwaaltjes kunt gebruiken. Superieure spielerei."
(HDP)
www.guido.be

Recensie Paul Jester 1

Voor brave jongetjes
"Ik ril en kreun van genot als ik dat lange, harde ding met dat zachte kopje in dat harige en goed gesmeerde holletje steek. Geweldig toch die oorstokjes..." Seksueel getinte spreuken en vettige moppen, iedereen kan er wel een tiental debiteren. Neem nu het gekende "Niets dat beter spant dan seks met je linkerhand!" Of deze klassieker: "Waarom laten mannen meer scheten dan vrouwen? Omdat vrouwen hun mond niet lang genoeg dicht kunnen houden om genoeg druk op te bouwen". Dwaze kluchten, we hebben ze allemaal al honderd keer gehoord of gelezen in Rooie Oortjes en andere rommel. Maar heel af en toe is een humorstrip over seks ook grappig en, nou ja, serieus.
Paul Jester — verban de uitvinder van die belachelijke reeksnaam naar de diepste kerkers van het Gravensteen! — is een doodnormale jongen. Hij zal nooit de slimste of de stoerste zijn, maar evenmin wordt hij zwaar gepest. Paul is griezelig correct doorsnee. Maar we kunnen er niet om heen, ook het braafste jongetje van de klas wordt groot. Paul ontdekt zichzelf, de meisjes en jawel ook seks. Die publieke groeipijnen worden nu netjes gebundeld in dit eerste album. In tegenstelling tot Titeuf of Kleine Robbe, is Paul nogal aan de trage kant. Dit levert een pak fijne verhaaltjes op die afwisselend hilarisch, tragikomisch of ronduit flauw zijn. Het pittoreske anekdotische van de kolderklucht American Pie is nooit veraf. Maar als er een evenwicht tussen gein en ongein gevonden wordt, is dit album heel mooi. Het absolute hoogtepunt is de douchescène waar iedere puber opmerkte dat zijn zwabbertje normaal was, behalve dat van de Marcel.*
In de uitmuntende Vrije Vlucht-albums Ginds en Hoeraland acteerde Tronchet op een zeldzaam hoog niveau. Voor deze in Frankrijk heel populaire reeks koos hij voor een meer sobere stijl. Egalere kleuren, bravere pagina-indelingen en minder prominent aanwezige lelijke smoelen. Dit maakt het album heel toegankelijk. Niettemin blijven we het lastig hebben met de onorthodoxe opbouw van de gags. De ontknoping van de vertelselkes eindigt haast nooit netjes rechtsonderaan, maar pakweg op het eerste plaatje van de volgende bladzijde. Dit spelen met een van de hoofdaxioma's van de stripcultuur leidt niet tot het gewenste effect. Goed uitgewerkte grappen gaan zo deels verloren in de opbouw. Jammer, want het onderwerp biedt genoeg potentieel voor een continue glimlach.
Voor de lezers die alleen de eerste en laatste zin lezen van een recensie en zich hierna nog meer gaan afvragen waarover deze te ontdekken strip gaat, halen we er graag nog eentje uit onze belegen trommel. "Wat is het verschil tussen erotiek en perversie? Erotiek is met een pluimpje over de vagina strelen en perversie is met de hele kip."
* "Dat doet me er aan denken dat toen ik geboren werd, ik twee keuzes had: of een enorm dikke lul of een goed geheugen. Nou weet ik toch niet meer wat ik gekozen heb."
WOUTER PORTEMAN — oktober 2008
www.stripspeciaalzaak.be

Recensie Boboland 1

"Genadeloze ontleding
Ze zijn terug! Na het steeds maar langere wachten op een vertaling van hun Vrije Vlucht-album Un Peu avant la Fortune (staat gepland bij Oog & Blik), pakt de nieuwe uitgeverij Glad IJs meteen uit met Welkom in Boboland. Dit album is een genadeloze kijk van het duo achter Meneer Johan op de hedendaagse cultuur van ambitieuze en onverschillige dertigers, de zogenaamde bourgeois bohemiens of bobo's. Ze laten de zachtaardige nostalgie van Meneer Johan even voor wat die is en portretteren in dit album enkele meelijwekkende figuren in een reeks kortverhalen die stuk voor stuk de vinger pijnlijk snel op de wond weten te leggen.
Grafisch lijken de beide heren meer dan voordien apart aan het werk te zijn gegaan. Zo merk je duidelijke verschillen tussen de verhalen, maar toch behoudt het album zeker en vast zijn eenheid. De auteurs hanteren ook een aantal vaste personages die telkens wisselend figureren. Wat aanvankelijk een tussendoortje kan lijken, ontaardt al snel in een vlijmscherp portret van onze huidige maatschappij. Wie dacht dat Dupuy en Berberian de laatste jaren op hun retour waren en enkel nog doorslagjes van hun eerdere werk afleverden, kunnen hun ideeën rustig opbergen en meteen dit album verslinden. De heren kregen niet voor niets de Grote Prijs op het stripfestival van Angoulême afgelopen januari.
Wat we ons wel afvragen, is of deze Welkom in Boboland dan wel een reeks (zoals het cijfer 1 op de zijkant doet vermoeden) dan wel een one-shot (wat de Franstalige uitgave doet vermoeden) zal zijn. Hoe het ook zij, met Welkom in Boboland hebben de heren Dupuy en Berberian hun scherpte duidelijk terug gevonden."
MARC BASTIJNS — oktober 2008
www.stripspeciaalzaak.be

Recensie Tine bij de Walen

"'Tine bij de Walen' vertelt dan weer het verhaal van onze mede-Belgen de Waalse Tine en haar broer Vret. Alle vooroordelen tegenover de Walen krijgt u op een rijtje getekend. De start van het album alleen al: 'Het is nu 11u30 en heel Wallonië is toch al sinds een goed halfuur aan het werk'. Héhé, NVA'er De Wever kan hier een puntje aan zuigen. Spijtig genoeg kon ik - buiten de vooroordelen tegenover de Walen - geen lijn trekken in dit album. Gelachen? Amper. Misschien toch niet mijn soort humor want enige glimlach - zelfs geen wrange - trachte mijn lippen te veroveren. Subtiele humor zal je in dit album niet vinden. Voor de liefhebbers zullen we maar zeggen?"
(KM)
www.stripelmagazine.be

Recensie Littel Kevin 1

"'Little Kevin' van Coyote, een zwartwit strip waarin zware moto's, rondborstige vrouwen en niet-op-de-mond-gevallen 'klein mannen' ook een gezin blijken te kunnen vormen. Kevin (de zoon), de rondborstige (knappe) vrouw de mama en een Obelix-achtige supergespierde motard aka Hells Angel als vader; over een doordeweeks gezin hebben we het hier niet. Verhalen van soms één pagina worden afgewisseld met humoristische verhalen van enkele pagina's. Hilarisch is vooral het vakantieverhaal van het gezinnetje waarin bier en nudistenkampen een hoofdrol meekrijgen. Knap getekend - I like his style! - maar een album waarin hoogtes en laagtes elkaar durven opvolgen wat toch als spijtig kan aanzien worden."
(KM)
www.stripelmagazine.be

Recensie Paul Jester 1

"Ontluikende seksualiteit, LDVD, onverklaarbare buikgevoelens, vriendengroepjes en debuteren in de aftreksport; 'Paul Jester - Paul Jester ontbloot de mysteries van het genot' - het album van tekenaar Tronchet - laat iedereen terug kennismaken met de grote vraagtekens uit ieders - of toch eerder het mannelijk gedeelte van de mensheid - traumatische jeugdjaren. Geweldige strip te lezen met een grote luide lach. De Titeuf voor dertigers en veertigers onder ons met zeer herkenbare, beschamende situaties."
(KM)
www.stripelmagazine.be

Recensie Boboland 1

"Laten we starten met 'Welkom in Boboland' van Dupuy & Berberian, waarin de Bobo's (Bourgois Bohemiens) op een humoristische manier in hun hemd worden gezet. Een Bobo is egoïstisch, woont in een stad (in dit album Parijs), narcistisch, is niet op zijn of haar mondje gevallen, weigert op ze groeien en vindt vooral zichzelf interessant. Zo zijn er nog wat rake typeringen - mocht u zich nu aangesproken voelen dan bent u dus een Bobo - die de auteurs op de lezer sturen. Een strip vol losstaande verhaaltjes die uiteindelijk dichter bij elkaar staan dan gedacht. Een strip ook die de hedendaagse samenleving zo goed vat dat het meteen als tijdsdocument kan dienen. Een strip die satire zonder wrange nasmaak brengt. Kortom klasse."
(KM)
www.stripelmagazine.be

Comic Book Investigation (CBI): 'Nieuwe' uitgeverij Glad IJs!

"Onderwerp: Een nieuwe speler op de stripmarkt die luistert naar de naam Glad IJs en deze week diezelfde markt tracht te veroveren met vier albums!
Naam verdachte(n): Coyote (Little Kevin), Tronchet (Paul Jester), Lindingre & Nihoul (Tine bij de Walen), Dupuy en Berberian (Welkom in Boboland)
Bijzondere kenmerken: Satire, zwarte humor, ironie en sarcasme in vier strips (hardcover) gegoten door auteurs waarvan er enkelen toch wel een belletje zouden moeten doen rinkelen in uw achterhoofd.
Verkoopprijs: Alle strips aan € 9,80 uitgezonderd Welkom in Boboland dat € 12 zal kosten.
Doelgroep: Voor al wie satire hoog in het vaandel draagt!
Het verhaal: Een verhaal dat we even zullen toespitsen op de uitgeverij zelf, de albums komen zo meteen aan bod. De uitgever dus dat de naam Glad IJs heeft meegekregen. Uitgeverij Casterman en Fluide Glacial slaan de handen in elkaar om de Nederlandstalige markt onvertaalde werkjes te schenken waarbij humor als enige referentiepunt werd genomen. Wacht even. Humor? Het gaat hier om 'cynisme, ironie, sarcasme, satire en zelfspot met finesse verpakt' zoals we konden lezen in een voorstellingsfoldertje. Kijk, dan spitst een mens als ik al meteen zijn oren en kijkt reikhalzend uit naar de eerste uitgaven die vanaf vandaag - 15 oktober - in talrijke winkels zal liggen. Zeker als er sprake is van kleppers als Dupuy & Berberian (overbekend als de auteurs van Meneer Johan) en Tronchet (bekend van zijn Vrije Vlucht-albums Ginds en Hoeraland) of aangename onderwerpen als sociologische, onverantwoorde studies die een bepaalde bevolkingsgroep - in casu de Walen - aan de kaak stellen. Wat ons zonder veel omwegen bij de albums brengt.
Detail: Absoluut geen klein detail want in november pakt Glad IJs uit met een herlancering van Zwartkijken van de nog steeds als geniaal bekeken - en terecht - geestelijke vader van Guust Flater André Franquin! Een strip waarin Franquin het leven vanuit een donkere kant laat zien. Nu al een hit!
Conclusie: Glad IJs zal scoren want de ware stripliefhebber is uiteraard te vinden voor al dat mooie werk. Of alle uitgaven even goed zullen scoren daar durf ik openlijk voor vrezen. Maar uiteindelijk mag en moet de conclusie zijn dat het voor een striplezer heerlijk is om enekele strippareltjes te kunnen oppeuzelen. Trek die ijsschaatsen aan!"
(KM)
www.stripelmagazine.be